ลิ้นเป็นอวัยวะที่มีกล้ามเนื้อในปากของสัตว์มีกระดูกสันหลังส่วนใหญ่ที่จัดการกับ mastic และใช้สำหรับการกลืน มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับระบบย่อยอาหารและเป็นอวัยวะหลักของรสนิยมในระบบ Gustatory พื้นผิวด้านบนของลิ้นถูกปกคลุมไปด้วยรสชาติที่อยู่ใน papillae ภาษาหลายภาษา มันไวต่อความชุ่มชื้นด้วยน้ำลายและอุดมไปด้วยเส้นประสาทและเส้นเลือด ลิ้นยังทำหน้าที่เป็นวิธีที่เป็นธรรมชาติในการทำความสะอาดฟัน หน้าที่หลักของภาษาคือการเปิดใช้งานการพูดในมนุษย์และการเปล่งเสียงในสัตว์อื่น ๆ

ลิ้นของมนุษย์แบ่งออกเป็นสองส่วน: ส่วนปากด้านหน้าและส่วนคอหอยที่ด้านหลัง ด้านซ้ายและขวาจะถูกแยกออกจากความยาวส่วนใหญ่โดยแผลในแนวตั้งของเนื้อเยื่อเส้นใยที่นำไปสู่ร่อง, sulcus เฉลี่ยบนพื้นผิวของลิ้น

มีกล้ามเนื้อสองกลุ่มบนลิ้น กล้ามเนื้อภายในทั้งสี่ปรับเปลี่ยนลิ้นและไม่ยึดติดกับกระดูก กล้ามเนื้อภายนอกที่จับคู่ทั้งสี่เปลี่ยนตำแหน่งของลิ้นและยึดติดกับกระดูก ภาษาของคำนี้มาจาก tunge ภาษาอังกฤษเก่าซึ่งมาจาก proto-germanic * tungå n มันมี cognates ในภาษาเยอรมันอื่น ๆ – ยกตัวอย่างเช่นตองในเวสต์ฟริเซียนดัตช์และแอฟริกัน, ซันจ์ในเยอรมัน, tunge ในเดนมาร์กและนอร์เวย์, และทังกาในไอซ์แลนด์, ฟาโรและสวีเดน การสิ้นสุดของคำว่าเป็นความพยายามในศตวรรษที่สิบสี่ในการแสดง “การออกเสียงที่ถูกต้อง” แต่ไม่ใช่ “นิรุกติศาสตร์หรือการออกเสียง” บางคนใช้ tunge และ tonge เร็วเท่าศตวรรษที่สิบหก

ลิ้นเป็นกล้ามเนื้อ hydrostat ที่เป็นส่วนหนึ่งของพื้นของช่องปาก ด้านซ้ายและขวาของลิ้นจะถูกคั่นด้วยส่วนแนวตั้งของเนื้อเยื่อเส้นใยที่รู้จักกันในชื่อกะบังภาษา ส่วนนี้วิ่งไปตามความยาวของลิ้นประหยัดสำหรับด้านหลังของส่วนคอหอยและมองเห็นได้ว่าเป็นร่องที่เรียกว่า Median Sulcus ลิ้นของมนุษย์แบ่งออกเป็นส่วนหน้าและด้านหลังโดยขั้วต่อซัลคัสซึ่งเป็นร่องรูปตัววี จุดสูงสุดของขั้วซัลคัสถูกทำเครื่องหมายด้วย foramen คนตาบอด Foramen Cecum ซึ่งเป็นส่วนที่เหลือของ median thyroid diverticulum ในการพัฒนาตัวอ่อนระยะแรก ช่องปากด้านหน้าส่วนที่มองเห็นอยู่ด้านหน้าและมีความยาวประมาณสองในสามของลิ้น ส่วนคอหอยหลังเป็นส่วนที่อยู่ใกล้กับคอประมาณหนึ่งในสามของความยาว ส่วนเหล่านี้แตกต่างกันในแง่ของการพัฒนาตัวอ่อนและอุปทานประสาท

ดาวน์โหลดลิ้น PNG รูปภาพแกลเลอรี่โปร่งใส