Ang salita ay tumutukoy sa mga opisyal na napili sa ilalim ng Imperial Examination System; Kasama dito at hindi kasama ang mga eunuch na aktibo rin sa mga nabanggit na mga rehiyon.

Ang parirala ay nagmula sa salitang Portuges na Mandarim. Sa isa sa mga unang account sa Portuges ng, mga titik mula sa nabilanggo na mga nakaligtas ng Tomà © Pires⠀ ™ Embassy, ??na malamang na isinulat noong 1524, at sa Castanheda’s História do Descobrimento e. ay nagtatrabaho. Ang pangalan ay ginamit din ng Portuges, ayon kay Matteo Ricci, na umabot sa Mainland China mula sa Portuguese Macau noong 1583.

Maraming mga tao ang nagpalagay na ang termino ng Portuges ay naka -link sa Mandador at Mandar, na parehong nagmula sa salitang Latin na mandare. Ang mga modernong diksyonaryo, sa kabilang banda, ay naniniwala na nagmula ito sa Malay menteri na nagmula sa Sanskrit Mantri. Ayon kay Malaysian scholar na si Prof. Ungku Abdul Aziz, ang term na nagmula noong Portuges na naninirahan sa Malacca sa panahon ng Malacca Sultanateâ â upang makipagkita sa mga mas mataas na opisyal sa China at ginamit ang salitang ⠀ œMenteri⠀ na may dagdag na ⠀ œn⠀ upang sumangguni mas mataas na opisyal dahil sa kanilang hindi magandang utos ng wika.

Bago ang pangalang Mandarin ay naging malawak na ginagamit sa mga wikang Europa, ang salitang Loutea ay madalas na ginagamit sa mga account ng European upang sumangguni sa mga scholar-officials ng Tsino noong ika-16 na siglo. Lumilitaw ito nang madalas sa mga gawa tulad ng paglalarawan ng Galeote Pereira ng kanyang paglalakbay sa China mula 1548 hanggang 1553, na nai -publish sa 1565, o Gaspar da Cruz⠀ ™ Treatise of China. Ayon kay C. R. Boxer, ang salita ay nagmula sa mga Intsik, na madalas na ginagamit upang matugunan ang mga awtoridad sa China. Ito rin ang term na ginamit upang sumangguni sa mga scholar-opisyal sa Juan González de Mendoza⠀ ™ s â ng dakila at makapangyarihang kaharian ng Tsina at ang sitwasyon nito, na labis na iginuhit sa Pereira⠀ ™ sâ at Gaspar da Cruz⠀ ™ â, at kung saan ay ang pamantayang sanggunian ng Europa sa China sa huling bahagi ng ika -16 na siglo.

Sa Kanluran, ang pangalang Mandarin ay konektado sa paniwala ng scholar-official, na, bilang karagdagan sa pagtupad ng mga gawain sa sibil, na inilubog ang kanyang sarili sa mga pag-aaral ng tula, panitikan, at Confucian.

Isinalin ng mga misyonero ng Europa ang moniker na Tsino na si Guanhua para sa pamantayang pagsasalita ng Ming at Qing Empires, na ginagamit na sa panahon ng Ming Dinastiya, sa wikang ⠀ œMandarin.⠀ Ang pangalang ⠀ œMandarinâ ay tumutukoy din sa mas malaking koleksyon ng Mandarin dialect na laganap sa buong hilaga at timog na Tsina, pati na rin ang kasalukuyang karaniwang Intsik, na umusbong mula sa nakaraang pamantayan.
I -download ang Mandarin PNG Mga Larawan Transparent Gallery.