De radijs is een wortel uit de brassicaceae die werd gecultiveerd in ‘voor het Romeinse tijdperk.

Radijs worden overal door gekweekt en gegeten, waarbij de meerderheid van hen rauw wordt gegeten als een knapperige groente met een scherpe smaak. Er zijn verschillende soorten, elk met zijn eigen grootte, smaak, â en rijpingsperiode. Radijs krijgen hun sterke smaak van glucosinolaat, myrosinase en isothiocyanaat, naast andere chemische verbindingen gegenereerd door deâ. Ze zijn soms gegroeid als een begeleidende plant en lijden aan weinig ongedierte en ziekten.

Ze ontspruiten en ontwikkelen zich snel, met typische kleinere soorten klaar om over een maand te eten en grotere Daikon -soorten die vele maanden duren. Radijs zijn populair bij nieuwe tuiniers omdat ze eenvoudig te cultiveren en te oogsten. Radijs kan ook worden gebruikt als een deksel of vangst, evenals een voedergewas. Sommige radijs worden geproduceerd voor hun zaden, terwijl anderen, Â Â Â Â Â â â â â â â â Â â â â Â â â Â â Â â Â â Â â Â â â Â Â â â â ere, worden gekweekt voor hun ‘. Anderen worden gebruikt in het kiemensproces.

Radijsvariëteiten zijn nu wijd verspreid over de hele wereld, maar er zijn weinig archeologische gegevens om te helpen bij het identificeren van hun vroege oorsprong en domesticatie. Wetenschappers hebben voorlopig Zuidoost -Azië aangetoond als de geboorteplaats van Raphanus sativus, omdat dit de enige is waar volledig wilde soorten zijn geïdentificeerd., Centralâ en Centraal -Azië lijken te hebben gediend als secundaire hubs voor de ontwikkeling van verschillende vormen. Radijzen verschijnen voor het eerst rond de derde eeuw voor Christus.

Kleine, grote, ronde, lange, milde en enthousiaste types werden beschreven door Griekse en Romeinse landbouwers in de eerste eeuw na Christus. Een van de eerste Europese gewassen die naar Amerika worden gebracht, lijkt de radijs te zijn geweest. In 1544 registreerde een Duitse botanicus radijs met een gewicht van 45 kilo en meten van 90 centimeter lang, maar tegenwoordig is de Japanse Sakurajima -radijs het enige type van die grootte. De Oost -Aziatische variëteit, die groot, zacht en wit is, is opgericht in China, hoewel het meestal wordt geassocieerd met de Japanse Daikon in het Westen vanwege de Japanse landbouwgroei en hogere export.

Radijs zijn koperen gewassen die worden gekweekt voor hun vergrote wortels, die bolvormig, taps toelopen of cilindrisch kunnen zijn. Ze worden geplant als jaarlijkse of tweejaarlijkse gewassen. De kleur van de wortelhuid varieert van wit tot roze, rood, paars, geel, groen en zwart, hoewel het vlees vaak wit is. Anthocyaninen geven de wortels hun kleur. Het anthocyanine -pelargonidine wordt gebruikt als een pigment in rode variaties, terwijl cyanidine wordt gebruikt in paarse cultivars. Kleinere variëteiten hebben er een paar die ongeveer 13 cm lang zijn en bolvormige wortels hebben die tot 2,5 cm in diameter of slanke, lange wortels zijn die tot 7 cm lang zijn.

Beide ingrediënten worden vaak ongekookt in salades geserveerd. Oosterse radijs, daikon of mooli en winterradijs hebben een langere wortel die tot 60 cm lang groeit met gebladerte dat ongeveer 60 cm hoog is met een spreiding van 45 cm. Het vlees van vers geplukte radijs is knapperig en heerlijk, maar als de groente te lang in de grond blijft, wordt het bitter en hard. Een rozet bladeren wordt gevormd. Ze zijn schaars gesplitst, met een grotere terminale lob en kleinere zijlobben, en hebben een lyrate -vorm. Een racemose bloeiwijze draagt ??de blanke. Wanneer jong, zijn de vruchten kleine pods die kunnen worden gegeten.
Download radijs png afbeeldingen transparante galerij.